Herkesin sistemden, düzenden, toplumdan şikayet ettiğini duyuyorum ama çok fazla da bireysel anlamda kendimize dönüp baktığımızı düşünmüyorum. Peki nasıl düzelir bu sistem, bu ülke ve bu hayat?
- Herkes önce kendine bakıp, kendinin mükemmel ve kusursuz olmadığını görüp, başkalarının da olamayacağını anladığında!
- Özgürlük adı altında istediğini yapıp, çevresine rahatsızlık verip, diğer insanların alanına müdahale edip ve bir uyarı aldığında da karşıdakine hakaret yağdırmadığında.
- Sırada birinin önüne geçmenin, trafikte birinin önüne girmenin, ya da birinin yolunu kapamanın da kul hakkı olduğunu anladığında.
- Birisi bir yanlış yaptığında ona nefret kusmak yerine anlayışla ve sevgiyle yaklaştığında.
- Evinde yere çöp atmadığı halde, kapının önüne ya da yollara çöp atmanın normal olduğunu düşünmediğinde.
- İyiliğin yayıldığını fark edip belki bir yaşlıya yardım edip, yer verdiğinde bir iyilik zinciri başlattığını farkettiğinde.
- Sistemden şikayet etmek yerine, birşeyler yapmak için harekete geçtiğinde,
- İnsanların arkasından konuşmanın hatta başkaları hakkında konuşmanın negatif ve kötü bir durum olduğunu anlayıp, dedikodu ve kötü konuşmaları durdurup herkesin hakkında iyi birşeyler söylemeye çalıştığında.
- Görünüş, dil, din ve inanç farkları yüzünden ön yargıları bırakıp, başkalarını onların ayakkabılarına girmeden yargılamayı bıraktığında.
- Kendisine dua ederken, başkalarını ve ülkesini de içine dahil edebildiğinde…
- Bir amaç ya da para uğruna, doğru bildiğini ya da arkadaşını satmadığında…
- Yanlış bir durum gördüğünde müdahale edip, düzeltmeye çalıştığında…
Örnekler çoğalabilir ama sanırım herkes aslında neyin doğru olduğunu çok iyi biliyor, aslında bahsettiğimiz standart toplum ve ahlak kuralları. Belki hepimizin düzeltebileceği bir alan vardır diye biraz düşünmemiz için yazmak istedim bu yazıyı… Ne de olsa biz ne olursak ve nasıl davranırsak o enerjiyi çekiyoruz etrafımıza!